“ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΛΜΟΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ – ΕΛΛΑΔΑΣ ΔΟΞΕΣ” το βιβλίο του Δημήτρη Γεωργακάκη (Και βίντεο)

Πρόκειται για ένα πολύτιμο βιβλίο για τον πολιτισμό με συγγραφέα τον συνταξιούχο εκπαιδευτικό Δημήτρη Γεωργακάκη από το Σφηνάρι Κισάμου που παρουσιάστηκε το βράδυ της Τετάρτης στην αμφιθεατρική αίθουσα ομιλιών του Πνευματικού Κέντρου Χανίων παρουσία αρκετού κόσμου.

Την εκδήλωση διοργάνωσαν  η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων με την Ένωση Πνευματικών Δημιουργών Χανίων, ενώ για το βιβλίο μίλησαν ο Δημήτρης Νικολακάκης, διευθυντής Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας που ήταν και συντονιστής, η γιατρός και λογοτέχνης, Πηνελόπη Ντουντουλάκη και ο φιλόλογος, προϊστάμενος του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης, Κωνσταντίνος Φουρναράκης.

«Το πνευματικό αυτό βιβλίο είναι καταστάλαγμα πολύχρονης μελέτης, εμπειρίας και παγιωμένης σοφίας», υπογράμμισε ο κ. Νικολακάκης, για να συνεχίσει επισημαίνοντας ότι «περιέχει πληθώρα διαμαντιών σχετικών με την τοπική ιστορική λαογραφία, την λογοτεχνία, τις τέχνες, τον πολιτισμό, τις προσωπικότητες και γενικά οτιδήποτε έχει σχέση με την ύπαρξη και λαμπρή πορεία του έθνους μας, του νησιού μας, του νομού μας».

Ο ίδιος αναφέρθηκε στο πλούσιο βιογραφικό του συγγραφέα τονίζοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Ο Δημήτρης Γεωργακάκης γεννήθηκε στο Σφηνάρι Κισάμου, όπου και διαμένει. Σε ηλικία εννέα ετών έχασε τον πατέρα του από έκρηξη γερμανικής νάρκης. Παρά τη μεγάλη φτώχια της οικογένειας πάλεψε τη ζωή παλικαρίσια. Τελείωσε το δημοτικό στο χωριό του και το γυμνάσιο στο Καστέλι και για να εξασφαλίσει τα προς το ζην δούλεψε σκληρά εδώ κι εκεί επί δύο χρόνια. Η ανέχεια τον έσπρωξε να δώσει εξετάσεις στη σχολή υπαξιωματικών Χωροφυλακής όπου και πέτυχε ενώ παράλληλα είχε δώσει εξετάσεις και στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών στην οποία και εισήχθη πανηγυρικά. Το 1958 μετατέθηκε στη Θεσσαλονίκη ζητώντας μεταγραφή για το εκεί Πανεπιστήμιο. Στη συνέχεια όταν έλαβε το πτυχίο του από το τμήμα κλασικών σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου αποφάσισε να παραιτηθεί από τη Χωροφυλακή…».   

 Στη συνέχεια ο προϊστάμενος του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης, Κωνσταντίνος Φουρναράκης, φιλόλογος αναφέρθηκε στην ιστορική σημασία του πνευματικού πονήματος του Δημήτρη Γεωργακάκη υπογραμμίζοντας: «Ένα άλλο γεγονός της σύγχρονης ιστορίας μας που σημάδεψε τη ζωή του συγγραφέα είναι η Μάχη της Κρήτης, γιατί το βίωσε παιδί, επτά χρονών, στο χωριό του. Τότε που όλος ο λαός ξεσηκώθηκε να απωθήσει τον βάρβαρο εισβολέα…»

Ο ίδιος αναφέρθηκε στον δεύτερο κύκλο του βιβλίου τονίζοντας ότι «είναι μια αναφορά στους νεκρούς γονείς και προγόνους του, στους συγγενείς, στους συντοπίτες, αλλά και ευρύτερα στους διάσημους Κρητικούς που θεμελίωσαν το νεώτερο κρητικό πολιτισμό, που έδωσαν αξία και πρεπειά στα έργα και τη ζωή του ανθρώπου, σε διάφορους τομείς στην πίστη, στην τέχνη, στα γράμματα, στον πόλεμο, προσωπικότητες όπως ο ιεράρχης Ειρηναίος Γαλανάκης, ο ζωγράφος Δομίνικος Θεοτοκόπουλος, ο πολιτικός Ελευθέριος Βενιζέλος, ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης, οι πολέμαρχοι Αναγνώστης Σκαλίδης, Κωνσταντίνος Κριάρης, Χατζημιχάλης Γιάνναρης κ ά. Είναι μια ανάγκη του ανθρώπινου πνεύματος να φωτίζεται από τη λάμψη σπουδαίων προγόνων και να τρέφεται από το παράδειγμα τους. Έτσι μέσα από τον λόγο και τη σκέψη των επιγόνων ζουν οι νεκροί για πάντα. Γράφει χαρακτηριστικά ο Νίκος Καζαντζάκης: “Ποτέ δεν ένιωσα τόσο βαθιά πως οι πεθαμένοι μας δεν έχουν πεθάνει, και στις κρίσιμες στιγμές σέρνουν φωνή, πετιούνται απάνω και κάνουν κατοχή στα μάτια μας και στα χέρια μας και στο μυαλό μας. Και συνεχίζει  με την εξής ιδέα: “Και χαιρόμουν πως θα ζω κα εγώ, θα στοχάζουμε και θα βλέπω κι ακόμα αφού πεθάνω, φτάνει να υπάρχουν ακόμα καρδιές να με θυμούνται”.  Έτσι μόνο μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον ιερό τρόμο που προκαλεί η μοναδική βεβαιότητα της ζωής, ο θάνατος».

Από την πλευρά της επίσης η λογοτέχνης, Πηνελόπη Ντουντουλάκη επεσήμανε, μεταξύ άλλων ότι: «η μετάβαση από την  ενηλικίωση στην ωριμότητα οδηγεί με το πέρασμα του χρόνου στη σύνταξη, συνειδητή ή μη, ενός απολογισμού ζωής. Σκέψεις και συναισθήματα, γεγονότα και εικόνες αδιάκοπα καταχωρούνται, και συνθέτουν, σε μια δεδομένη στιγμή, μια μοναδική αλλά και πολυδιάστατη αυτοβιογραφική αναδρομή. Μοναδική κατ’ αντιστοιχία με τη μοναδικότητα του προσώπου και πολυδιάστατη με τη μοναδικότητα του προσώπου διότι πάντοτε, έστω σε δεύτερο πλάνο, παρελαύνουν, παράλληλα με τις αναμνήσεις μιας ζωής, σημαντικές κοινωνικές εξελίξεις και καθοριστικά ιστορικά γεγονότα. Με αυτές τις σκέψεις περιπλανήθηκα στις πολλές σελίδες του βιβλίου που παρουσιάζεται απόψε. Με την πρώτη ματιά ίσως ξενίζει ο σύνθετος τίτλος του: “ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΛΜΟΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ – ΕΛΛΑΔΑΣ ΔΟΞΕΣ”. Σύντομα όμως ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι η πρώτη λέξη του τίτλου αντιστοιχεί στη σεπτή μνήμη και μορφή της Μητέρας του συγγραφέα, Αφροδίτης Γεωργακάκη. Άλλωστε μια διακριτή θεματική ενότητα του βιβλίου είναι αφιερωμένη σε γεγονότα στα οποία δεσπόζουν οι μορφές των γονέων αλλά και άλλων συγγενών της ηρωικής οικογένειας  των Γεωργιακάκηδων από το Κουστογέρακο Σελίνου».

Η ίδια συνεχίζοντας τόνισε ότι «από τις σελίδες του βιβλίου αναδύονται επιφανείς της Κρήτης άνδρες, Κρήτες Μεγαλομάρτυρες του Έθνους, αλλά και πρωτεργάτες της πρεπιάς και της παράδοσης της Κρήτης» αναφέροντας μεταξύ αυτών, «τον παππούλη της Κρήτης, πρωτοπόρο και οραματιστή Αρχιερέα Ειρηναίο Γαλανάκη, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, δημιουργό της Ελλάδας των πέντε θαλασσών και των δύο ηπείρων», ενώ για την καταγωγή του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου επεσήμανε ότι «όπως φαίνεται να προκύπτει από πολύ πρόσφατη ιστορική έρευνα, ο Λέων Θεοτοκόπουλος, παππούς του καλλιτέχνη ήταν από τους καπετάνιους των Λάκκων, από όπου και εξορμώνται οι ρίζες της οικογένειας των Θεοτοκοπουλαίων, επομένως όχι από το επίσης πολυθρύλητο για τους αγώνες του Κουστογέρακο. Όμως αυτά τα δεδομένα της ιστορικής αναψηλάφησης σε τίποτα δεν μειώνουν την αξία αυτού του έργου του Δημήτρη Γεωργακάκη, το οποίο, έτσι κι αλλιώς, παρέχει το έναυσμα για ένα γόνιμο διάλογο, που θα οδηγήσει στην  κατά το δυνατόν ακριβέστερη ιστορική καταγραφή. Άλλωστε ο συγγραφέας, ο οποίος έχει επεξεργαστεί άριστα όσα ιστορικά στοιχεία είχε στη διάθεσή του, προβαίνει σε μια ιδιαίτερη σεμνή και ταπεινόφρονα επισήμανση, την οποία διαβάζουμε: “ Αοίδιμοι κεκοιμημένοι πατέρες και αδελφοί ημών. Συγνώμη. Δεν τα είδα όλα. Δεν τα άκουσα όλα. Δεν τα έμαθα όλα και δεν τα έγραψα όλα”. Με τη διατύπωση αυτή ο Δημήτρης Γεωργακάκης αποστασιοποιείται από τον άχαρο ρόλο της αυθεντίας και τονίζει, εκ των προτέρων, αυτό που κάθε συγγραφέας περί τα ιστορικά οφείλει να αποδέχεται, δηλαδή, το αλάθητο δεν υφίσταται, ούτε είναι δυνατό να υπάρξει» κατέληξε η κα Ντουντουλάκη γεγονός που είναι σύμφωνος και ο ιστοριοδίφης συνταξιούχος δάσκαλος κ. Κουτρούλης από τους Λάκκους, όπως μας επεσήμανε κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης.    

Με συγκίνηση ευχαρίστησε ο συγγραφέας τόσο τους παρευρισκόμενους όσο και όλους όσοι βοήθησαν στην έκδοση και παρουσίαση του βιβλίου του τονίζοντας ότι « η συγγραφή του βιβλίου αυτού είναι κόποι μιας ολόκληρης ζωής».

Το «παρών» στην εκδήλωση έδωσαν οι δήμαρχοι Σφακίων και Κισάμου κ. Γιάννης Ζερβός και Θεόδωρος Σταθάκης, αντίστοιχα με τον αστυνομικό διευθυντή Χανίων κ. Εμμανουήλ Γεωργιακάκη.

Με δήλωση του στα «Χ.Ν.» και στο «Επαρχιακό φως» ο δήμαρχος Κισάμου κ. Θεόδωρος Σταθάκης τόνισε: «Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος και συγκινημένος που ο καθηγητής μου στα χρόνια του γυμνασίου και του λυκείου έχω την τύχη τώρα να είναι συγγραφέας αυτού του σημαντικού βιβλίου, εγώ δήμαρχος και να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια καταγραφής της ιστορίας μας, ενός πλούτου που θεωρώ ότι ο ιστορικός του μέλλοντος θα τον χρησιμοποιήσει στις έρευνες και σε οτιδήποτε γράφεται για την ιστορία της Κρήτης».

Στην εκδήλωση συμμετείχαν ο μουσικοχορευτικός σύλλογος “ΤΑ ΣΦΑΚΙΑ”, το μουσικό συγκρότημα του Αντώνη Μαρτσάκη και καταξιωμένοι βιωματικοί ριζίτες δίνοντας ένα ευχάριστο ξεχωριστό χρώμα.

Γιάννης Η. Κάκανος 

Οι διαφημίσεις στα έντυπα μας είναι φθηνές και στηρίζουν την προσπάθεια διατήρησης χιλιάδων εκδηλώσεων στο ηλεκτρονικό αρχείο της ιστοσελίδας μας. Το «Επαρχιακό φως» ως έντυπο τυπώνεται σε χαρτί πολυτελείας στα υπερσύγχρονα τυπογραφεία της εφημερίδας «Χανιώτικα νέα» με δέκα χιλιάδες τεύχη που διανέμονται δωρεάν σε όλη την Κρήτη. Οι εκδηλώσεις όσων  επιθυμούν να συμπεριληφθούν σ’  ένα από τα επόμενα τεύχη μας οφείλουν να συνεισφέρουν στα έξοδα της σελίδας.