Κι ενώ τα επακόλουθα του κομματισμού τα έζησαν πολλοί πρόγονοί μας με αντιμετώπιση φρικτών βασανιστηρίων ενίοτε και θανάτους, το κακό συνεχίζεται με ηπιότερη, βέβαια μορφή, ενώ μπορούσε και έπρεπε να έχει εκλείψει.
Η κομματική, όμως, εξάρτηση πολλών πολιτών και του συνόλου των πολιτικών, έχει συνέχεια. Δεν υπάρχει πιο χειρότερο πράγμα στον κόσμο από τον εσωτερικό διχασμό των κρατών, που δημιουργεί ο παραλογισμός της ποδόσφαιρο-φιλίας, του άκρατου κομματισμού και της αστυφιλίας. Σ’ έναν, όμως, κόσμο που συνεχώς μεταβάλλεται όσοι δεν προχωρούν, υποχωρούν και χάνονται. Στη χώρα μας μέχρι και το 1970 περίπου λειτουργούσαν συστηματικά τα κατηχητικά σχολεία και οι γενιές αυτές που γαλουχήθηκαν από σωστούς κληρικούς απόκτησαν θρησκευτική και πατριωτική ευσυνειδησία. Από εκεί και μετά, άρχισε η κοινωνική κατρακύλα, η οποία, χρόνο με το χρόνο γινόταν και συνεχίζει να γίνεται μεγαλύτερη εξαιτίας της καλλιέργειας του φανατισμού στις ποδοσφαιρικές ομάδες και στα διάφορα κόμματα, αιτίες, που μας κατάντησαν ως κράτος σε αυτή την απαράδεκτη οικονομική εξαθλίωση. Αλλά και με την αστυφιλία, μαράζωσαν τα περισσότερα χωριά μας, έκλεισαν τα σχολεία, απόμειναν οι ηλικιωμένοι για να έρθουν «ειρηνικά» και να γίνουν… καταπατητές τους απρόσκλητοι άνθρωποι – κάθε καρυδιάς καρύδι – από όλο τον πλανήτη.
………….