Τρίτη , 19 Μαρ 2024

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟΝ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ΣΦΑΚΙΩΝ : “Είμαστε ξεχασμένοι από τις κυβερνήσεις”


Στο καφενείο του Στέλιου Γιαννακάκη η σύζυγός του κα Πόπη σερβίρει τα ποτά σε κατοίκους του χωριού και στα νέα παιδιά της ορεινής περιοχής των Σφακίων που ασχολούνται με την κτηνοτροφία.


Απογοητευμένοι οι λιγοστοί κάτοικοι του ορεινού χωριού Καλλικράτης, της πρώην επαρχίας Σφακίων, με το νέο νομοσχέδιο, που έχει και τ’ όνομα του χωριού τους, αλλά ο αρχιτέκτονας Καλλικράτης της αρχαιότητας, που επέλεξαν να ονομάσουν το σχέδιο νόμου για τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας, δεν έχει σχέση με τον δικό τους, τον ήρωα Μανούσο Καλλικράτη, από τον οποίο έλαβε την ονομασία του το χωριό.

 

Μανούσος Γιαννακάκης. “Στην Αθήνα μένω και έρχομαι τα καλοκαίρια στο χωριό μου. Δεν ελπίζω να γίνει τίποτα καλό…”


 Ένα παλιό εγκαταλειμμένο αρχοντικό. 


 Ο κ. Μανώλης Μανουσέλης διατηρεί καφενείο- ταβέρνα χειμώνα καλοκαίρι στο χωριό και λέει: “ Έμεινα στο χωριό κάνοντας δική μου οικογένεια  γιατί πίστεψα σε υποσχέσεις… Με τη γυναίκα μου και τον μικρό γιο μας, είμαστε μόνιμοι κάτοικοι χειμώνα καλοκαίρι”.


 “Άλλος είναι λοιπόν εκείνος ο Καλλικράτης και άλλος ο δικός μας ο ήρωας Μανούσος Καλλικράτης, που ήταν τιμή για μας και ονομάστηκε έτσι το χωριό”, επισημαίνουν με έμφαση οι Καλλικρατιανοί. “Είμαστε και θα μείνουμε ξεχασμένοι από τις κυβερνήσεις, αφού καμιά διοικητική μεταρρύθμιση μέχρι σήμερα από την Κατοχή τουλάχιστον και μετά δεν ευνόησε το χωριό μας. Όλα έχουν ρημάξει εδώ πάνω. Ούτε το νερό δεν επαρκεί για τις ανάγκες μας. Ο δρόμος ασφαλτοστρώθηκε και έγινε της προκοπής πριν από δέκα χρόνια που ήταν Νομάρχης Χανίων ο Γιώργος Κατσανεβάκης. Πριν την εφαρμογή του Καποδίστρια ήμασταν στην Κοινότητα Πατσιανού και μας έλεγαν και μας έταζαν ότι θα δούμε το χωριό μας να γίνεται μεγάλο και με έργα και άλλα πολλά που αποδείχθηκε ότι ήταν…παραμύθια. Τον δρόμο μας δεν τον συντήρησαν ακόμα και σε πολλά σημεία έχει τα χάλια του και ο άλλος που πηγαινοερχόμαστε στον Πατσιανό και το Φραγκοκάστελλο είναι ακόμα χειρότερος. Ο δήμος Σφακίων καθιέρωσε το 2004 ένα θεσμό, τα Καλλικράτεια, που διεξάγονται κάθε Ιούλιο και γινόμαστε, ας πούμε, επίκεντρο της πολιτιστικής ζωής σε αυτή την μοναξιά, μόνο που μοιάζει με όνειρο, αφού έχει μικρή διάρκεια”.


 Το μνημείο του Καλλικράτη..


Σε άλλη ερώτηση που τους κάναμε για να μας περιγράψουν το ιστορικό του ήρωα Σφακιανού Καλλικράτη απάντησαν τα εξής: “ Ο Μανούσος Καλλικράτης, τοπικός ήρωας ήταν επικεφαλής 1300 περίπου παλικαριών εθελοντών από την Κρήτη που πήγαν το 1453 στην Κωνσταντινούπολη να υπερασπισθούν την πόλη. Πολέμησαν με τόση ανδρεία που και ο ίδιος ο Μωάμεθ τους αναγνώρισε την παλικαροσύνη τους, επιτρέποντας τους μετά την κατάληψη να φύγουν μαζί με τον οπλισμό τους. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας κάηκε το χωριό πολλές φορές από τους άπιστους σε αντίποινα για την αντίσταση με τις συνεχείς επαναστάσεις των Καλλικρατιανών. Και στη Γερμανική Κατοχή ξανά-κάηκε το χωριό μας και εκτελέστηκαν 29 παλικάρια. Αγωνιστήκαμε για τη γη μας να μείνει ελεύθερη και ορίστε πως κατάντησε από την αντί-αγροτική πολιτική των κυβερνήσεων. Γι’ αυτό δεν ελπίζουμε τίποτα…”   

 

Ο παλιός καφετζής κ Νικήτας Μανουσέλης 78 ετών σήμερα μας είπε: “Περνώ την ώρα μου φτιάχνοντας κατσούνες και διαβάζοντας παλιές ιστορίες από αυτό εδώ το βιβλίο. Να σας διαβάσω δυο λόγια για το χωριό. «Ανεβαίνοντας σε αυτή την αετοφωλιά της Κρήτης, τον Καλλικράτη, θαρρείς πως αλλάζεις γίνεσαι άλλος άνθρωπος, νιώθεις σαν να πατάς στα ακροδάκτυλα των ποδιών σου και ψηλώνεις απότομα. Ο αέρας ακόμα μυρίζει μπαρούτι γιατί και οι πέτρες και το χώμα έχουν ποτιστεί από τον καπνό και δεν φεύγει εύκολα…”   

 

Η παλιά διμάρτυρη εκκλησιά του χωριού αφιερωμένη στην Παναγία και τον Αρχάγγελο Μιχαήλ. 


Το Δημοτικό Σχολείο του χωριού με την παλιά μαθήτρια κα Αριάδνη Μανουσέλη να δηλώνει: “Ήμουν κι εγώ μαθήτρια εδώ με πολλά άλλα παιδιά γιατί το χωριό μας είχε αρκετές οικογένειες. Ο γιος μου ο μικρός είναι 24 χρονών και υπήρξε από τους τελευταίους μαθητές του. Πριν από λίγα χρόνια, δυστυχώς, άγνωστοι μπήκαν μέσα, παραβιάζοντας την πόρτα και πήραν πολύτιμο υλικό, δεν άφησαν τίποτα από το αρχείο…”




 Όψη με την κεντρική πλατεία κι ένα σαμάρι πάνω σ’ έναν κορμό δέντρου για να θυμίζει το παρελθόν…


 “Οι πλύστρες του χωριού που χρησιμοποιούσαν όλες οι νοικοκυρές μέχρι και πριν από 20 χρόνια”, επισημαίνει η κα Μαρία Μανουσέλη 

 

Απαντήστε

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί.Τα υποχρεωτικά πεδία είναι σημειωμέα *

*

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Πηγαίνετε Στην Κορυφή
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com