Μνήμη ηρώων στα Κουλουκουθιανά και τη Χρυσαυγή του Δήμου Πλατανιά Χανίων

Στα Κουλουκουθιανά των Βουκολιών   

 

Μπροστάρης ο Ιωάννης Λαζόπουλος, υπαξιωματικός του τακτικού Ελληνικού Στρατού από τα Τεμένια, άφησε το χωριό του – που επισκέφθηκε ως αδειούχος για να δει τον δεκάμηνο γιο του – και να έρθει στη σημερινή τοποθεσία του τέως Δήμου Βουκολιών, τα «Κουλουκουθιανά», συμμετέχοντας στην ομάδα των κατοίκων του χωριού που θα χτυπούσε τη γερμανική φάλαγγα καθώς θα περνούσε από το σημείο εκείνο στις 21 Μαΐου του 1941 με προορισμό το Σέλινο. Την επιμνημόσυνη δέηση τέλεσε, ο εφημέριος της περιοχής, ενώ λίγο αργότερα προσήλθε ο μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου, κ. Αμφιλόχιος, μαζί με άλλους ιερείς. Από την πλευρά του Δήμου Πλατανιά απηύθυνε χαιρετισμό ο αντιδήμαρχος κ. Γεώργιος Καλαϊτζάκης, επισημαίνοντας, τα εξής: “ Η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων σε συνεργασία με τους Δήμους αποφάσισαν φέτος να συντονίσουν τις εκδηλώσεις για τη Μάχη της Κρήτης. Από τον Δήμο μας επιλέχτηκαν να γίνουν τρεις κεντρικές εκδηλώσεις, η μία στο Κολυμπάρι στο μνημείο των Ευέλπιδων, η άλλη στο μνημείο του Κερίτη και αύριο Κυριακή θα γίνει η κεντρική εκδήλωση στο Μάλεμε. Δεν μπορούσαμε, όμως, να μην τιμήσουμε και τα κατά τόπους σημεία που έχουν ανεγερθεί διάφορα μνημεία για να μας θυμίζουν ότι κάποιοι άνθρωποι θυσίασαν τη ζωή τους για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Έτσι, βρισκόμαστε μπροστά στο μνημείο του λοχία Λαζόπουλου, που θυσιάστηκε στον αγώνα για την ελευθερία και που σε αυτόν οφείλετε η μη επιβολή αντιποίνων από τους Γερμανούς για την αντίσταση, που έγινε στην περιοχή από τους ντόπιους κατοίκους και τον ίδιο τον λοχία…”

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Βουκολιών, κ. Ιωάννης Γιακουμάκης, ο οποίος μέσα σε μια χειμαρρώδη ανάπτυξη για τα γεγονότα της Μάχης της Κρήτης που συγκλόνισαν όλο τον κόσμο, μεταξύ άλλων, επεσήμανε τα εξής: “Καλούμαστε να τιμήσουμε αυτούς που τόλμησαν να αντισταθούν στη φοβερότερη στρατιά που γνώρισε ποτέ ο κόσμος. Μια στρατιά που γονάτισε σε ελάχιστες ημέρες τα μεγαλύτερα κράτη της Ευρώπης και ρήμαξε με το γρήγορο πέρασμα της την εθνική τους αξιοπρέπεια… Ανάμεσα στους ένδοξους ήρωες της λεβεντογέννας μας Κρήτης,, τιμάμε το γενναίο της παλικάρι, τον έφεδρο λοχία Ιωάννη Αλεξάνδρου Λαζόπουλο ο οποίος γεννήθηκε το 1905 στα Τεμένια Σελίνου. Γόνος μεγάλης οικογένειας της επαρχίας με σημαντική προσφορά αίματος για την πατρίδα από την τουρκοκρατία και μετά, «Μικρά Ασία – Αλβανία – Μάχη Κρήτης ». Υπήρξε ένα παλικάρι με πατριωτική υπερευαισθησία. Το 1940 στη γενική επιστράτευση κατετάγη στο στρατό ως έφεδρος λοχίας. Μετά την κατάρρευση του μετώπου βρέθηκε στον Πειραιά, όπου μαζί με τον συνεπαρχιώτη του Θεοχάρη Πεντάρη, κατάφεραν να φορτώσουν ένα μικρό καΐκι με πολεμοφόδια για να τα μεταφέρουν σε αντιστασιακές οργανώσεις στην Κρήτη.  Από τον Πειραιά έφυγαν την 24^ηΑπριλίου του 1941 και την επόμενη μέρα ενώ βρισκόταν στο πέλαγος έξω από την Κύθνο, βομβαρδίστηκαν από τους Γερμανούς. Κατάφεραν, όμως, να προσαράξουν μισογερμένο το καϊκι σε έναν όρμο του νησιού και με πολλά βάσανα να μεταφορτώσουν σ’ ένα άλλο καΐκι τα πολεμοφόδια για να συνεχίσουν το ταξίδι τους με ενδιάμεσους σταθμούς τα νησιά Σέριφο, Σίφνο, Σίκινο και Θήρα, ταξιδεύοντας μόνο νύκτα. Έφτασαν στο Ηράκλειο την 1^η Μαΐου 1941. Στα Χανιά μετέφεραν τον οπλισμό με αυτοκίνητο που τους παραχώρησε ο στρατιωτικός διοικητής Ηρακλείου ύστερα από επιμονή του Λαζόπουλου. Κι ενώ ο λοχίας διάνυε 10ήμερο αναρρωτική άδεια στο χωριό κοντά στον 10μηνο γιο του, έφτασαν τα κακά μαντάτα της πτώσης των Γερμανών αλεξιπτωτιστών στο Μάλεμε και της μηχανοκίνητης πορείας που θα ξεκινούσε προς το Σέλινο. Συγκέντρωσε 50 άνδρες και ήρθαν στη θέση Κουλουκουθιανά των Βουκολιών, που μαζί με ντόπιους κατοίκους αντιστάθηκαν στον πάνοπλο εισβολέα. Ο λοχίας Λαζόπουλος με άλλους εννέα έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους Γερμανούς, οι οποίοι υποχώρησαν νομίζοντας ότι έχουν να αντιμετωπίσουν τακτικό στρατό, αιτία που απέτρεψε τα αντίποινα σε βάρος του χωριού και της περιοχής. Τα λόγια μου αυτά ας είναι μνημόσυνο για τη μνήμη των ηρώων που ο θάνατός τους σκόρπισε μηνύματα αυτοθυσίας, ηρωισμού, αγάπης για την πατρίδα και την ελευθερία…”  

Για τον πατέρα του, που δεν γνώρισε, μίλησε με συγκίνηση ο γιος του, κ. Γεώργιος Λαζόπουλος, υπογραμμίζοντας ότι: “Κάθε φορά που πηγαινοέρχομαι από εδώ, τα μάτια μου βουρκώνουν. Ο πατέρας μου τον οποίο δεν πρόλαβα να γνωρίσω επειδή ήμουν δέκα μηνών  και οι χιλιάδες άλλοι νεκροί, ας είναι οι τελευταίοι που πότισαν με το αίμα τους τα χώματα της πατρίδας μας”.   

 

Κατάθεση στεφάνων από τον αντιδήμαρχο, κ. Γεώργιο Καλαϊτζάκη και τον κ. Γεώργιο Λαζόπουλο, γιο του τιμώμενου λοχία.

 

 

Στιγμιότυπα από τις ομιλίες στο μνημείο και το κέρασμα που ακολούθησε.   

 

 

  

Στη Χρυσαυγή

 

 

 

 

Στιγμιότυπα από την επιμνημόσυνη δέηση, την κατάθεση στεφάνων και το κέρασμα που ακολούθησε.   

 

 

Για 3^η χρονιά τελέστηκε φέτος σήμερα το πρωί στις 11, δοξολογία στο καινούργιο μνημείο που έφτιαξε ο τέως Δήμος Βουκολιών με την τέως Νομαρχία Χανίων στη μνήμη των πεσόντων στην Χρυσαυγή Κισάμου κατά τη γερμανική Κατοχή και όχι μόνο. Με τους κατοίκους του χωριού, χωρίς επισημότητες, παρέστη και ο αντιδήμαρχος του Δήμου Πλατανιά, κ. Γεώργιος Καλαϊτζάκης, ο οποίος είπε: “Με υπερηφάνεια, τιμή και ευγνωμοσύνη σε αυτούς που έπεσαν για την πατρίδα και την ελευθερία βρισκόμαστε ανεπίσημα σήμερα εδώ και θα πάμε σε κάθε άλλο τόπο της Δημοτικής μας Περιφέρειας που υπάρχουν μνημεία για  να καταθέσουμε στεφάνια”. Στη συνέχεια, απηύθυνε χαιρετισμό ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Χρυσαυγής, κ. Εμμανουήλ Ντινιεράκης, τονίζοντας τα εξής: “Η μάχη της Κρήτης αποτελεί αιώνιο σύμβολο των αγώνων του κρητικού λαού ενάντια στον φασισμό. Σήμερα τελέσαμε το 3^οκατά σειρά μνημόσυνο στους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους με διάφορους τρόπους από εχθρούς της πατρίδας μας. Έχουμε μπροστά μας το σύμβολο τιμής και ευγνωμοσύνης με το σύμβολο του έθνους, που θα κυματίζει εδώ όσο υπάρχουν άνθρωποι. Πιστεύω ότι η προσπάθειά μας αυτή μετά από τόσα χρόνια θα γαληνεύει τις ψυχές των αγωνιστών που αναγράφονται στη μαρμάρινη πλάκα…”.