Εθνική ανάγκη να ηγηθεί ένας πολιτικός που εμπνέει…

3^η Σεπτέμβρη 2010 σήμερα, μια από τις πιο ιστορικές μέρες του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος και τίποτα δεν μοιάζει με την εποχή της ίδρυσής του από τον αείμνηστο Ανδρέα Γ. Παπανδρέου. Παρά του ότι τα αίτια της παρακμής είναι πολλά…, η δημοκρατική κοινωνία στήριξε στις εθνικές εκλογές του 2009 το ΠΑΣΟΚ. Πανστρατιά δυσαρεστημένων παλιών αγωνιστών επέστρεψαν στην πρώην πολιτική τους στέγη ύστερα από ετών απουσίας για να φτιαχτεί επιτέλους ένα κράτος υπεύθυνο, που να παρέχει σωστή παιδεία, δικαιοσύνη και δημόσια διοίκηση δίνοντας την εκλογική νίκη στο ΠΑΣΟΚ με  44% περίπου.

Κι ενώ η ποσοστιαία κατολίσθηση του εκλογικού ποσοστού της νίκης κατέβηκε τόσο χαμηλά χάνοντας παραπάνω από τη μισή της δύναμη, η πολιτική εξάρτηση δεν επιτρέπει στον κ. πρωθυπουργό και τη στενή επιλεγμένη παρέα του να αντιληφθούν την ολέθρια πολιτική διάλυσης της χώρας την οποία ακολουθούν με… πατριωτική περηφάνια. Κρίμα. Η ελληνική κοινωνία έχοντας φτάσει στον έσχατο βαθμό της απόγνωσης για όσα συμβαίνουν παρακαλά και εύχεται να υπάρξει μια εθνική κυβέρνηση για να συνεχίσει χωρίς εκλογές, δυναμικά και υπεύθυνα μια εντελώς διαφορετική πολιτική έχοντας μπροστάρη έναν τίμιο άνθρωπο για να μην έρθουν ακόμα πιο χειρότερες μέρες.